۱۳۹۲ خرداد ۱۷, جمعه

استاد فریدون حافظی دقایقی پیش درگذشت

قدیمی ها – فرامرز امینی: استاد فریدون حافظی، آهنگساز و نوازنده تار دقایقی پیش درگذشت. استاد حافظی از چند روز قبل بر اثر شکستگی استخوان ران در بیمارستان و خانه بستری بود.

چه دیداری بود پنج شنبه دو هفته قبل در کنار استاد حافظی و دیگر عزیزان، هرگز فراموش نخواهد شد و در تاریخ معاصر این سرزمین به یادگار ماند. روحش شاد و یادش گرامی
فریدون حافظی نوازنده تار و سه‌تار در سال 1305 در کرمانشاه در خانواده ای هنردوست به‌دنیا آمد. پدرش مردی درویش و وارسته بود و دورش را عده ای از دوستان هنرمند و اهل شعر گرفته بود. همیشه در منزل آنها درباره شعر و هنر، بخصوص موسیقی بحث می‌کردند و با تاری که در منزل آنها بود گاهی شور و حالی به مجلس می دادند.
پس از رفتن دوستان پدر، فریدون، با پنجه‌های کوچک خود شروع به نواختن تار می کرد و آنقدر این کار را ادامه داد تا توانست قطعاتی را که از دوستان پدرش شنیده بود، بنوازددر سال 1323 فریدون حافظی برای گذراندن کلاس ششم از کرمانشاه به تهران آمدیک روز آگهی هنرستان موسیقی ملی توجهش را جلب کرد و برای یادگیری نت و تکمیل هنرش جهت نام نویسی به این هنرستان می‌رود و در آنجا موسی‌خان معروفی استاد بنام تار این هنرستان از او امتحان بعمل آورد. وقتی فریدون شروع به زدن تار می‌کند، موسی معروفی از زدن او بسیار خوشش می‌آید و صورت او را بوسیده و تار مخصوص خود را به او می‌بخشد و می‌گوید:
«بیا جوان از تار من استفاده کن ما دیگر پیر شده ایم و حالا دیگر نوبت شما جوان‌هاست».

حافظی هم اکنون این تار را که از بهترین تارهای ایران و از ساخته های یحیی خان، استاد و سازنده تار در ایران است  نزد خود دارد و با آن می‌نوازد. حافظی علاوه بر تار به نواختن سه تار هم مهارت کامل دارد او اولین برنامه رادیویی خود را روز شنبه 23 آذر 1323اجرا کرد و پس از آن با ارکستر استاد مهدی خالدی شروع به همکاری نمود و سپس برای شرکت در برنامه گلها دعوت شد. حافظی به تمام دستگاه‌های موسیقی سنتی ایران علاقه‌مند است ولی در بین آنها شیفته دستگاه همایون است. او آهنگ‌های بسیاری ساخت که اکثر آنها از جمله قطعات شناخته شده موسیقی ایران به شمار می‌روند

۳ نظر:

نیراعظم کهربایی گفت...

افسوس. روح استاد شاد و یادش گرامی .
خانواده کهربایی

ناشناس گفت...

دورود به روان پاکشان و سپاس از شما که یادی از این بزرگان میکنید سپاس همه بزرگان ما ایرانیان با دلی شکسته این دنیا را ترک میکنند .ولی میبینیم که اون کفتار ها چگونه میهن مرا اشغالکردند و بزرگان ایران زمین چگونه و قریب از این جهان چشم میپوشند روانه همه آنها شاد باد

Unknown گفت...

یادش گرامی